Oddział "Surowiec"

 

Po fali aresztowań w regionie Zagłębia Dąbrowskiego i powiecie olkuskim „Hardy” i inni zdekonspirowani żołnierze zmuszeni byli do ukrywania się. W lipcu 1943 roku podczas narady u inspektora Lucjana Tajchmana ps. „Wirt” w Sosnowcu „Hardy” zaproponował budowę nowego oddziału składającego się z zdekonspirowanych żołnierzy. Celami takiego oddziału miały być działalność dywersyjna, rozpoznanie terenu dla późniejszych działań partyzanckich, oczyszczenie regionu z konfidentów oraz przerzucanie prasy centralnej i ludzi przez granicę Generalnego Gubernatorstwa.

Logo oddziału "Surowiec"

PPS WRN - Surowiec (oddział) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Po zaakceptowaniu wniosku o utworzenie oddziału przez dowódcę brygady Gwardii Ludowej PPS majora Cezarego Uthke oddział dostał kryptonim „Surowiec”. „Hardemu” zostało powierzone dowodzenie tym oddziałem, którym zarządzał z Klucz. Dodatkowo Woźnica był dowódcą dwóch drużyn: zwiadowczej i leśnej. Ich terenem działań miały być włączone do III Rzeszy okupowane tereny Zagłębia Dąbrowskiego. 

Gerard Woźnica (po środku) z żołnierzami

„Tylko ja jeszcze żyję…” –rozmowa z Janem Jurczykiem ps. Klon, ostatnim żołnierzem oddziału „Hardego” | Światowy Związek Żołnierzy AK Olkusz

Oddział "Hardego" zajmował się akcjami dywersyjnymi, przerzucaniem poczty i likwidowaniem konfidentów, a swoją siedzibę miał w lasach w okolicach Pilicy. Na przełomie 1943 i 1944 część żołnierzy pod dowództwem plut. Stefana Piątka została stale przeniesiona na tereny Generalnej Guberni.

12 października 1943 r. Niemcy zorganizowali obławę na grupę, podczas której zginął kpr. Wincenty Dębski ps. „Wacek”. „Hardy” został członkiem Armii Krajowej po zjednoczeniu Gwardii Ludowej PPS z Armią Krajową. Jego oddział dołączył do 23 dywizji piechoty Okręgu Śląsk. Wcześniej wymienione drużyny stały się kompaniami. Pierwsza, działająca w lasach zawierciańsko-myszkowskich pod dowództwem "Twardego, a druga pod przywództwem "Hardego". 

 „Hardy” współpracował z batalionem „Parasol”, który przyjechał z Warszawy do Krakowa, aby dokonać zamachu na gen. Koppego. SS-Obergruppenfuhrer Koppe był dowódcą, SS i policji w Generalnym Gubernatorstwie, sekretarzem stanu do spraw bezpieczeństwa oraz zastępcą gubernatora Franka. Oddział „Parasol” dokonał zamachu 11 lipca 1944 r. Niestety nie był udany, a Gen. Koppe, mimo zostania rannym zbiegł. Ofiarą zamachu został jego adiutant kapitan Hoheisel.

Generał Koppe

https://twitter.com/ipngovpl/status/1017046800358936577

16 czerwca kompania „Hardego” odniosła zwycięstwo nad nazistowskim oddziałem niemieckim  pod Błojcem. Natomiast w nocy z 25 na 26 lipca 1944 r. oddział „Surowiec” zdobył miasto Wolbrom, bez strat własnych. Ważną datą w historii kampanii „Hardego” był 20 września 1944 r., wtedy jego oddział walczył z Niemcami pod Białą Błonią, gdzie zdobyto broń, lecz już  6 października 1944 r. większość dywizji przemieściła się w okolice Suchej Beskidzkiej. Spowodowane było to coraz to silniejszym zwalczaniem przez Niemców polskich partyzantów. „Hardy” w zimę przebywał  w obozie koło gajówki Gościbie. Tam 11 stycznia 1945 stoczył całodniową bitwę z Niemcami. 

Oddział "Hardego" został rozformowany 21 stycznia 1945, w związku z przejęciem przez Armię Czerwoną ziem małopolski.